Рассом Ландиш Ахметзянова, муаллифи тарҳи Lingvistov, расмҳоеро омода кардааст, ки дар он Соли навро аз нигоҳи сагу гурба нишон додааст.
Чун дар Русия ҷашни Соли нав даҳ рӯз давом мекунад, ҳайвоноти хонагӣ ҳам дар ин давра машғулияте барояшон меёбанд. Гоҳе сагу гурба бо рафтори худ соҳибоншонро ба ханда меоранду гоҳе қаҳрашонро дучанд мекунанд.
"Боз ҳамин мавсими сол омад".
"Вақт хеле зуд мегузарад, агар дар як рӯз ду бор хоб кунӣ".
"Ин чист? Инро хурдан мешавад? Ман инро мехӯрам".
"Ҳар сол ҳамон як кор. Ту маро оро медиҳиву баъд ҳайрон мешавӣ, ки ман арчаро чаппа мекунам".
"Худоро шукр ки ту ба хона омадӣ! Арча аз ҳуш рафт!".
"Чӣ хел, ба Санта дигар гавазн даркор нест?"?
"Санта! Илтимос барои ман чормағз!"
"Ҳадяи ту дар пули ман ҳаст".
"Чунон чароғон аст! Ман бояд онро вайрон кунам!".
"Ман навиштаҷоти туро дар фейсбук дидам. Ту дар Соли нав китоби луғат ҳадя мегирӣ".
Арчаи солинавӣ ё манзили гурбаҳо.
"Чизе ки ман дар Соли нав мехоҳам туӣ. Питса ва ту".
"Бале, ситораи арча манам".
