ДУШАНБЕ, 15 фев — Sputnik, Елена Караева. Пас аз гирифтани корт аз амаки ба истилоҳ калонсол бо душворӣ норозигии худро аз қарори ҷаласаи Суди ҳакамии варзишӣ пинҳон дошта, шитоб карданд, ки агар чемпиони мо ягон медалро ба даст орад, маросими супурдани ҷоизаҳо баргузор нашавад.
Биёед, ин баҳсро матраҳ кунем, ки то чӣ андоза ахлоқӣ аст, ки як духтари ҷавони зери синни 16 як рӯз қабл аз рафтан рӯи ях гаравгон бигирем ва ба тамоми ҷаҳон бигӯем, ки агар маълум шавад, ки беҳтарин ё ҷузъи се нафари аввал аст, масъули адами ироаи ҷавоизи олимпӣ дар ин ришта хоҳад буд.
Ин чунин садо медиҳад, ки "руси партизанӣ, таслим шав!" ва бигзор қатли ҷисмонӣ набошад, аммо қатли рӯҳии Валиеваро, албатта, дар барномаи ин бозиҳо КБО тарҳрезӣ карда буданд ва то замони мо амалӣ карда мешавад.
Мо инро қариб дарҳол фаҳмидем. Барои мо дигар сирре нест дар ин қисмати ҷанги гибридии Ғарб бо Русия.
Бале, ҷангҳо, ҷангҳо таҳти шиорҳои "варзиши пок", "ҷанг бо допинг" ва дигар шиорҳое, ки дар саҳифаҳои расонаҳои Амрикову Британия ва Аврупо идома доранд.
Бо баҳонаҳои асоснок, бо истифода аз ҳама, чунон ки духтурони варзиш мегӯянд, аниқтараш техника, мо — мамлакат ва варзишкоронамон кӯшиш мекунем, аз ҳаракати олимпӣ наҷот диҳем.
Он, албатта, имрӯз оғоз наёфта ва фардо ба охир намерасад. Мо ҳама бояд сабр, истодагарӣ ва оромиро захира кунем, то дар ин набард шаъну шарафро ҳифз намоем.
Мо бояд дарк кунем, ки бадбинӣ нисбат ба мо, аз ҷумла дар майдони конкибозӣ ва лижаронӣ нишонаи замони ҳозира аст ва бо далелҳои оқилона шарҳ додани мантиқӣ на танҳо ғайриимкон аст, балки намеарзад вақтро барои он сарф кард. Аммо барои худ мо бояд фаҳмем, ки чаро ба мо нафрат доранд, дар он ҷое, ки дастовардҳои мо комилан раднопазиранд.
Воқеан, русҳо буданд, ки пешвоёни тамошобинони варзишӣ дар Олимпиадаро ба рақс водор карданд.
Гузашта аз ин, ҳамон рақси варзишии рӯи ях, масалан, 46 сол пеш як намуди олимпӣ шуд, зеро барҷастаҳои мо Людмила Пахомова ва Александр Горшков чунон конкибозиеро ба намоиш гузоштанд, ки бюрократҳои вақти КБО илоҷ надоштанд, ки ин навъи яхмолакбозиро ба қатори онҳо дохил накунанд. Ин бозиҳо дар Инсбруги Австрия дар соли 1976 баргузор шуда буданд.
Ҷуфти шӯравӣ дар он ҷо болои ях баромада, на танҳо маҳорати худро, ки то ҳол бемислу монанд аст, нишон доданд, балки изҳор намуданд, ки чемпионҳои ин намуди варзиш дар давоми бисёр солҳо намояндагони мактаби яхмолакбозии шӯравӣ хоҳанд буд.
Ҳамчунин ба исми “балет” сифатҳои “русӣ” илова кардан шарт нест, то ҳама дарк кунанд, ки мо дар бораи кадом сатҳи маҳорат, меҳнатдӯстӣ ва истеъдод сухан меронем, ҳамин тавр, дар тӯли даҳсолаҳо яхмолакбозӣ ҳамчун як намуди варзиш қабул карда шуд, ки дар ин бахш касе бо мо баробар шуда наметавонад.
Ҳарчанд хоҳишмандон буданд, хеле кӯшиш карданд, вале варзишкорони мо боз ҳам пурқувваттар буданд.
Онҳо сахттар кор мекарданд, онҳо медонистанд, ки чӣ гуна худро қурбон кунанд, зеро барои чанд нафари онҳо ба тамрин рафтан метавонист бо дар беморхона бистарӣ шудан ва ҳатто марг дар рӯи ях анҷом ёбад.
Мо нисбат ба дигарон қавӣ ҳастем. Касе, ки даҳ соатро дар майдон сарф мекунад ва мегузаронад, назар ба он нафаре, ки навакак барои ҷунбонидани дасту пояш ва вақти камтар барои он ҷудо кардааст, натиҷаи беҳтар нишон медиҳад.
Аз ин ру доду фарёдҳои матбуоти Ғарб хандадор аст, ки гӯё "системае, ки русҳо бо он машқ мекунанд, хеле берахмона буда, хислатҳои шахсиятро ба назар намегиранд".
Бояд гуфт, ки дар бораи балети рус қариб якхела ва бо ибораҳои хашмгинтарин навиштаанд.
Мо бартарӣ доштем ва дар он ҷое, ки интригаҳо бофта мешаванд ва чемпионҳоро лоббистҳои варзишӣ муҳри мамнуъ мезананд, мо бартарӣ надорем, дар омади гап, ин барои мо талаб карда намешавад.
Мо эҳтироми заҳмат истиқбол кардаему мекунем. Мо ҳаққи эътирозро ба дигарон вогузор мекунем, таҷрибаи “як ҳолати мушкили равонии душвор”-ро, ки бо шахсият ва ҳам ба истифода аз маводи мухаддир муртабит аст, ки аҷзои он мамнуъ аст, ки гӯё он ба допинг марбут аст.
Мо эҳтироми худро аз даст медиҳем, агар яке аз бачаҳои мо дар зимни тамрин ба андозаи назик шудан ба мина ба допинг наздик шавад.
Бешубҳа, муаллифони раванди фишор ба Камила Валиева, ба ситоди мураббиёни ӯ дар қароргоҳи дастаи мо дар бозиҳо ба мо – ҳамчун як кишвар ва ҳамчун миллат баҳо медиҳанд.
Мо чун як кишвар ба маликаи ҷавони яхбандамон пайравӣ мекунем ва варзишгар медонад, ки имрӯз тамоми мардум дар рӯи ях ҳамроҳи ӯ ҳастанд.
Тамоми Русия. Бе муболиға ва бидуни истисно.
Ин яхмолакбози барҷаста қудрат худконтролб, аз ҷумла дар майдон, тоб овардан ба фишори даҳшатнок ва туҳмати на камтар аз даҳшатнок нишон дод.
Ва вазъи Камила сарфи назар аз ҳама таҳдидҳо алайҳи ӯ, ки аз ҷониби КБО садо дод, ҳама чиз хуб мешавад.
Вай аллакай ӯ ғалабаи асосии худро ба даст овард.