Ёдовар мешавем, ки навори Ғазза аз авоили моҳи октябр ба таври муназзам мавриди ҳадафи тирандозӣ қарор гирифта, бар асари он одамон кушта ва зербиноҳо тахриб шудаанд.
Ҳамааш аз он сар зад, ки Ҳамос барои озодии заминҳои фаластинӣ, ки зери истилои Исроил қарор дорад, ҳамла кард, аз ин рӯ мақомоти Телавив дар баробари бомбаборон Ғаззаро дар муҳосираи комил қарор дода аз барқу об ва воридоти ғизо маҳрум карданд.
Исроилиён ва фаластиниҳо дар тӯли солҳо дар бораи масоили марзӣ ихтилоф доранд. Аз ин ру, дар ин минтақа тез-тез задухӯрдҳои мусаллаҳона ба амал меомаданд.
Дар соли 1947 бо иштироки фаъолонаи Иттифоқи Шӯравӣ дар бораи барпо намудани ду давлат — Исроил ва Фаластин қарор кабул карда шуд, вале факат аввалинаш ташкил карда шуду дуввум аз он бенасиб монд.
Дар баробари ин як қисми ҳудудҳои Фаластин хануз дар зери истилои Исроил мебошад.
Ҳамин тариқ, рӯзи 7 октябр Исроил дар чаҳорчӯби амалиёти "Тӯфони Ал-Ақсо", ки аз ҷониби ҷиноҳи низомии ҷунбиши Ҳамос фаластинӣ эълон шуда буд, аз навори Ғазза мавриди ҳамлаи мушакии бесобиқа қарор гирифт.
Илова бар ин, баъди ҳамлаҳои мушакӣ ҷангиёни ин созмон ба манотиқи марзии ҷануби Исроил ворид шуданд. Дар посух, нерӯҳои дифоъии Исроил амалиёти "Шамшерҳои оҳанин" алайҳи Ҳамос дар навори Ғаззаро оғоз карданд.