ДУШАНБЕ, 28 окт — Sputnik, Елена Караева. Аз нигоҳи шубҳаноки кормандони гумрук ба тамғаҳои бағоҷ, ки дорои ихтисораи SVO (Маскав, Шереметево) ҳастанд, то далелҳое, ки "русҳо боз ҳуҷҷатҳои заруриро нафиристоданд, то Иттиҳоди Аврупо ваксинаи “Sputnik V”-ро сабти ном кунад", аз иттиҳомоти “шантажи газ” барои фишор ба хабарнигорони RT дар кишварҳои Иттиҳоди Аврупо, аз грантҳои чандмиллиондолларӣ барои дастгирии онҳое, ки дар ҷиҳати фурӯпошии ҷомеаи мо кор мекунанд, то таҳдид чунин хулоса кардан мумкин аст: Аврупоро русофобия такон медиҳад, мисле беморие инсонро такон медиҳад, ки он ҳам хорея ном дорад.
Ҳарчанд аз ишқ то нафрат - аз русофобия, як шакли зуҳури на танҳо тарс, балки бадбинӣ низ, тавре медонем, ҳамагӣ як қадам аст, вале барои гирифтани ин қадам ба Аврупо каме бештар аз ду даҳсола лозим буд.
Ва чӣ тавр он моро дӯст медошт, дар хотир доред? Чӣ гуна кумаки башардӯстона фиристод?
Аврупо ҳам рӯшан гуфт, ки дар ҳақиқат бераҳмем, ба ҳама чиз гунаҳкорем, ки дар мамлакат гулаг барпо карда, ҳама ва ҳама чизро мекушем.
Ҳамаи ин роҳхатҳо бо тарғиби санъати рус — фестивалҳо, намоишҳо ҳамроҳ мешуданд, вале барои намоиш танҳо он чизе интихоб карда шуд, ки тезиси аввалро тасдиқ мекард: "Русҳо ваҳшияеанд, ки мақсадашон худ ва дигаронро несту нобуд кардан аст".
Аҳамият диҳед, ин пас аз он рӯй дод, ки Ғарб худро дар ҷанги сард ғолиб эълон кард.
Дар ҳамин ҳол Русия ба қадри имкон аз он ҷаҳаннам берун меомад, ки ин на танҳо натиҷаи иштибоҳҳои роҳбарияти он буд, на танҳо натиҷаи ғазабҳое буд, ки "Огонёк" ва "Московские новости" бар онҳо меафзуданд, балки ҳадафе ҳам буд, ки дар кишвар дидаву дониста бесарусомонӣ ба вуҷуд меоварданд.
Ин “кишткунандагон” дар офисҳои зебое, ки манзараҳои зебои аврупоӣ доранд, нишаста буданд ва мехостанд ба як чиз - захираҳои мо ба нархи арзонтарин дастрасӣ пайдо кунанд.
Ҷамъияти “озодихоҳон”-и Русия, ки аз сафарҳои худ аз Мадрид ё Флоренсия бармегаштанд, дар бораи беҳбудии зиндагӣ дар он ҷо ҳарф мезананд, ҳеҷ гоҳ, на огоҳона ва на аз рӯи нодонӣ нархеро, ки дар ҳар кӯча ва дар ҳар хона овезон аст, ёдоварӣ намекардаанд.
Гул-гулшукуфии Аврупо, ки бо сабабҳои геологӣ қариб аз тамоми сарватҳои табиӣ маҳрум буд, ба мустамликадорӣ асос ёфтааст.
Ин қитъаро тақрибан дар як ҳафта ба зону шинондан мумкин аст: масалан, таҳрими нафтии аввали солҳои 70-умро ба ёд оред.
Гарчанде Иттиҳоди Аврупо, ҳатто он моҳвораҳое, ки орзуи пайвастан ба унвони шарикони хурдро доштанд, нисбати ба Русия ҳарфҳои дилчасп мегуфтанд.
Онҳо медонистанд, ки дар оғози ҳазорсола ҷанг барои сарватҳои табиӣ оғоз мешавад ва дурандештарин сиёсатмадорони Русия низ инро дарк мекарданд.
Дигар ин ки эшон гумон доштанд, мо маблағи аз фурӯши ашёи хом ба даст омадаро ба "сақичу шим" сарф мекунем, аммо ин маболиғ барои сохтани артиши замонавӣ, роҳҳо, ба тартиб даровардани шаҳрҳо, таҳияи доктринаи амниятӣ, ба ҳама чизе, ки мо, ба ақидаи бюрократҳои аврупоӣ ва глобалистҳои амрикоӣ, ҳақ надоштем, сарф кардем. Агарчи ин осон набуд, ба чеҳраи воқеияти аврупоӣ нигаристем, дар чашмонашон дигар меҳру меҳрубонии зоҳирӣ не, балки хашму ҳасад дидем.
Ғарб мисли шахсе рафтор мекард, ки ба қавли Набоков, боварӣ дошт, ӯ дар паҳлуи колбасасоз зиндагӣ мекунад, вале маълум шуд, ки ин колбасасоз ҳам шоире будааст нобиға.
Ғарб барои он Ғарб аст, ки Русия аз нақши "ҳасибсоз" даст кашид ва аз он нафрат дошт.
Нафрат як эҳсоси ғайримантиқӣ ба назар мерасад ва Аврупо бояд дар назария худро аз нафрат шифо диҳад, аммо эҳсосот ҳамчунон аз ақл дар он ҷо бартарӣ дорад.
Имрӯз Ғарб ба Русия нафрат дорад, ки тавонист худро ҳифз кунад, худро ҳамчун миллат дифоъ кунад, инчунин барои он нафрат дорад, ки дар ҷаҳоне, ки бесуботӣ калимаи калидӣ барои он шудааст, Русия ҳарчанд иштибоҳ карда бошад ҳам, дар аввал бо бар задани дасту остин роҳи худро пайдо кард, тавонист ҳакам шавад, барои ёфтани роҳи баромадан аз низоъҳо ва буҳронҳои душвортарин кӯмакро кард.
Русия системаи арзишҳои худро нигоҳ дошта, дар ҳоле ки комилан ба ҷаҳон ва ба чолишҳое, ки замони нав меорад, гушода боқӣ мондааст.
Охир, мо ба навъе медонем, ки чиро ва киро муҳофизат карда истодаему барои чӣ ва кӣ ин корро мекунем.
Хуб, дар мавриди руссофобия бошад, албатта, тамошои хореяи онҳое, ки мо эшонро одамони бомаърифату солимфикр медонистем, чандон гуворо нест, аммо чуноне ки ҳар табиб медонад, ҳама гуна истерия зуд хотима меёбад.
Дар охир ҳар кас кори худро мекунад: мо мамлакати худро месозем ва онҳо аз он нафрат доранд.
Ва ҳар касе, ки бо таърихи Аврупо, чӣ куҳна ва чӣ нав огоҳ аст, медонад, ки дар чунин вазъият кӣ бартарӣ дорад.