Тоҷикистон осоишгоҳ ва табобатгоҳҳои замонавӣ дорад, ки дар онҳо саломатии худро беҳтар кардан мумкин аст.
Дар солҳои охир ҳукуматдорон ба барқарор намудани осоишгоҳҳои дар замони шӯравӣ сохташуда, инчунин ба сохтмони табобатгоҳҳои нав диққати калон доданд. Шумо метавонед дар асоси имкониятҳои молиявии худ ҷои истироҳат интихоб кунед.
Ба ин тартиб, дар осоишгоҳи "Баҳористон"-и Хуҷанд як рӯз аз 260 то 700 сомонӣ арзиш дорад.
Барои табобат дар осоишгохи "Шоҳамбарӣ", ки дар наздикии Душанбе воқеъ аст, ҳамин гуна нархро пардохт кардан лозим меояд.
Барои истироҳати бештар аз буҷа, шумо бояд меҳмонхона ва маҷмааи тандурустии "Сароб"-ро интихоб кунед, ки он 50 км аз пойтахт канортар ҷойгир аст. Қиматтарин утоқи ин ҷо барои як нафар дар як рӯз на бештар аз 350 сомонӣ арзиш дорад.
Дар баробари табобат ва истироҳати санаторию курортӣ, инчунин туризми таърихию маърифатӣ ва этнографӣ, сайёҳии экологӣ, рафтинг, параплан, лижаронии кӯҳӣ самтҳои ояндадори сайёҳии Тоҷикистон мебошанд.
Азбаски зиёда аз 90%-и қаламрави Тоҷикистонро кӯҳҳо ишғол мекунанд, бояд ба кӯҳнавардӣ ва туризми кӯҳӣ мақоми алоҳида дода шавад.
Ҳамасола барои фатҳи қуллаи Исмоили Сомонӣ ва ё дигар баландкӯҳҳо аз хориҷи кишвар даҳҳо варзишгар меоянд.