Барои дидани намоҳои нуқтаҳои гуногуни Замин аз кайҳон дар асри ҷадид шарт нест, инсон кайҳоннавард бошад. Кофист, ки танҳо ба аксҳое, ки мо барои шумо интихобу ҷамъоварӣ кардаем, назар кунед.
Замин аз кайҳон ба куллӣ дигаркуна ба назар мерасад. Худи ҳамон кӯҳҳо, абрҳо, соҳилҳо ва ҷазираҳо аз фазои кайҳонӣ ғайриоддӣ ва баъзан шинохтанашавандаанд.
Кайҳонавардонро, ки чунин манзараҳоро мебинанд, хушбахт гуфтан мумкин аст. Ҳангоми сафар ба кайҳон, аксарияти онҳо дастгоҳҳои аксбардориро худро бо худ мегиранд, то баъдтар тамоми зебоиҳои сайёраи худро ба онҳое намоиш диҳанд, ки аз имконияти беназири дидани манзараҳои заминӣ аз кайҳон маҳруманд.
Мо дар гузориши тасвириии худ аксҳои дар замонҳои гуногун гирифтаи кайҳоннавардони Пойгоҳи байналмилалии кайҳониро ҷамъ овардем. Тамошо кунед ва лаззат баред.
1 / 14
Акси силсилакуҳҳои Қароқурум, ки Сергей Куд-Сверчков, кайҳоннаварди рус аз саҳни Пойгоҳи байналмилалии кайҳонӣ бардоштааст
© Foto / Sergey Kud-Sverchkov / Roscosmos
