Юлия Меншова бошад дар бораи вокуниши ситораҳо ба ғайбат нақл кард.
Чун анъана овозаҳо тариқи гуфтугӯ чун ғайбат аз як шахс ба шахси дигар расонида мешавад.
Ҳангоми ғайбат кардан мо кӯшиш мекунем, нуқсонҳоямонро рӯйпӯш карда, худро болотар аз дигарон нишон диҳем. Дар аксари ҳолат мо барои мусоҳиби дилгиркунанда набудан ғайбат мекунем. Албатта борҳо шунидаем, ғайбат накун! Вале чӣ мешавад, агар ғайбат ҷониби мусбат ҳам дошта бошад.
Оё ғайбат танҳо ҷониби манфӣ дорад, ё фоидаи онро ғайбатгарҳо аз худ бофтаанд? Ва оё миёни мусоҳибаи дӯстонаю муҳокимаи овозаҳо марзе вуҷуддорад?
Ҳунарпеша Юлия Меншекова дар бораи вокуниши ситораҳо ба овозаҳо ва ғайбат нақл кард.
Равоншинос Иван Хватов фаҳмонд, ки чаро ҷамъият бе ғайбату муҳокимаи овозаҳо вуҷуд дошта наметавонад.
Муҳокимаи ин мавзуъро дар шакли радиоии РИА Новости гӯш кунед.